கல்முனை தமிழர்களுக்கென தனியான உள்ளூராட்சி அலகின் அவசியம்

கல்­முனைத் தமி­ழர்­களின் சம்­மதம் இல்­லாமல் அவர்­களின் எதிர்ப்­புக்கு மத்­தியில் உத்­தேச கல்­முனை நகர அபி­வி­ருத்தித் திட்­டத்தை முன்­னெ­டுப்­ப­தற்கு ஸ்ரீலங்கா முஸ்லிம் காங்­கிரஸ் தலைவர் அமைச்சர் ஹக்கீம் முனைப்புக் காட்­டு­கின்ற சம­கா­லத்தில், சாய்ந்­த­ம­ரு­துக்­கென தனி­யான உள்­ளூ­ராட்சி அல­கொன்றை ஏற்­ப­டுத்தும் முயற்­சியும் முடுக்கி விடப்­பட்­டுள்­ளது. இந்த இரு விட­யங்­களும் கல்­முனைத் தமி­ழர்­களின் ஆணிவேரை அறுத்­தெ­றிந்து அவர்­களின் சமூகப் பொரு­ளா­தார அர­சியல் இருப்பைக் கேள்­விக்­கு­றி­யாக்கும் நோக்­கங்­களைக் கொண்­ட­தாகும்.
உத்­தேச கல்­முனை நகர அபி­வி­ருத்­தித்­திட்டம் கல்­முனை தமி­ழர்­களின் சம்­ம­த­மில்­லாமல் முன்­னெ­டுக்­கப்­படக் கூடாது என்­பதும் சாய்ந்­த­ம­ரு­துக்­கென தனி­யான உள்­ளூ­ராட்சி அலகு ஏற்­ப­டுத்­தப்­ப­டு­வ­தற்கு முன்னர் கல்­முனை தமி­ழர்­களின் நீண்ட காலக் கோ­ரிக்­கை­க­ளாக இருந்து வரு­கின்ற கல்­முனை தமிழ் உப­பி­ர­தேச செய­ல­கத்தை கல்­முனை வடக்கு பிர­தேச செய­ல­க­மாக தர­மு­யர்த்தும் நட­வ­டிக்­கையும் அத­னோடு கூடி­ய­தாக கல்­முனை தமி­ழர்க்­கென கல்­முனை வடக்கு பிர­தேச செய­ல­கத்தின் எல்­லை­களை அடிப்­ப­டை­யாக வைத்து தனி­யான தமிழ்ப்­பெ­ரும்­பான்மை உள்­ளூ­ராட்சி அல­கொன்றும் உரு­வாக்­கப்­பட வேண்டும் என்­பதும் கல்­முனை தமி­ழர்­களின் நியா­ய­மான எதிர்­பார்ப்­புக்கள் ஆகும்.
கல்­முனை தமி­ழர்­க­ளுக்­கென தனி­யான உள்­ளூ­ராட்சி அலகின் அவ­சியம் ஏன் என்­ப­தற்­கான கார­ணங்­களை வர­லாற்று ரீதி­யாக முன்­வைப்­பதே இக்­கட்­டு­ரையின் நோக்­க­மாகும்.
கல்­முனை மற்றும் கல்­முனைக் குடி என்­பன இரு வெவ்­வேறு தனி கிரா­மங்­க­ளாகும். மட்­டக்­க­ளப்பு கச்­சே­ரி­யி­லுள்ள பதி­வே­டு­க­ளின்­படி கல்­முனைப் பட்­டி­ன­மா­னது ஆரம்­பத்தில் நூறு வீத தமி­ழர்­க­ளையே கொண்­டி­ருந்­தது. கல்­முனைப் பட்­டி­ன­மா­னது வடக்கே தமிழ்க்­ கி­ரா­ம­மான பாண்­டி­ருப்­பையும் தெற்கே முஸ்லிம் கிரா­ம­மான கல்­மு­னைக்­கு­டி­யையும் கிழக்கே வங்­காள விரி­குடா கட­லையும் மேற்கே கிட்­டங்கி வாவி­யையும் எல்­லை­க­ளாகக் கொண்டு விளங்­கிற்று. கல்­முனைப் பட்­டி­னத்தின் வடக்கு எல்லை தாள­வட்­டுவான் வீதியும் தெற்கு எல்லை தரவைப் பிள்­ளையார் கோயில் வீதியும் ஆகும். கல்­முனை பட்­டினம் மூன்று கிரா­மத்­த­லை­வர்கள் பிரி­வு­க­ளாகப் (Village Head man’s Division) பிரிக்­கப்­பட்­டி­ருந்­தது. கல்­மு­னையையும் கல்­முனைக் குடி­யையும் பிரிக்கும் எல்­லை­யாக சுமார் 400 வரு­டங்கள் பழைமை வாய்ந்த தர­வைப்­பிள்­ளையார் கோயிலின் முன்னால் கிழக்கே கடற்­கரை நோக்கிச் செல்லும் தர­வைப்­பிள்­ளையார் கோயில் வீதியே விளங்­கிற்று.
பொது மரா­மத்து இலா­கா­வினால் (Public Works Department) நிர்­மா­ணிக்­கப்­பட்ட கல்­முனை பெயர்ப் பலகை முன்பு பிர­தான வீதியில் தர­வைப்­பிள்­ளையார் கோயி­லுக்கு அருகில் இருந்தது இப்­பெ­யர்ப்­ப­லகை பின்பு அப்­போ­தைய கல்­முனைத் தொகுதிப் பாரா­ளு­மன்ற உறுப்­பி­னரின் அனு­ச­ர­ணை­யுடன் திட்­ட­மிட்ட முறை­யிலே தெற்கு நோக்கி கல்­முனை சாஹிரா கல்­லூரி வள­வுக்கு முன்னால் நகர்த்­தப்­பட்­டது. கல்­முனைக் குடியை கல்­மு­னை­யுடன் இணைத்து எதிர்­கா­லத்தில் முஸ்லிம் பெரும்­பான்மை கிரா­ம­மான கல்­முனை குடி­யையும் கல்­முனை பகு­தி­யாக சித்­த­ரித்துக் கல்­முனைப் பட்­டி­னத்தில் தமி­ழர்­களை சிறு­பான்­மை­யாக்கும் திட்­டத்தின் முதல் அங்­கமே மேற்­கூ­றப்­பட்ட பெயர்ப்­ப­லகை நகர்த்­தப்­பட்ட நிகழ்­வாகும்.
கல்­முனைப் பட்­டினம்
1892ஆம் ஆண்டின் 18ஆம் இலக்க கட்­டளைச் சட்­டத்­தினால் நிறு­வப்­பட்ட உள்ளூர் சபை ஒன்­றினால் சுகா­தார நலன் பேணும் சபை (Sinitory Board) நிர்­வ­கிக்­கப்­பட்­டது.
1947ஆம் ஆண்டு வரை கல்­முனை மூன்று கிராம சேவை­யாளர் பிரி­வு­களை (குறிச்­சி­களை) கொண்­டி­ருந்­தது. இம்­மூன்று குறிச்­சி­களும் (1ஆம் 2ஆம் 3ஆம் குறிச்­சிகள்) தமி­ழர்­க­ளையே கொண்­டி­ருந்­தன. பின்பு 1946ஆம் ஆண்டின் 3ஆம் இலக்க பட்­டின சபைகள் கட்­ட­ளைச்­சட்­டத்தின் பிர­காரம் ‘Sinitory Board’ இதற்கு பதி­லாக கல்­முனைப் பட்­டி­னச்­சபை (Town Council) 1948இல் உரு­வாக்­கப்­பட்ட போது கல்­முனை தெற்கு கல்­மு­னைக்கு அடுத்­ததாய் 4 பிரி­வு­களை (குறிச்­சி­களை) கொண்­டி­ருந்த கல்­மு­னை­குடி முஸ்லிம் கிரா­மமும் கல்­முனை தமிழ் கிரா­மத்­துடன் இணைக்­கப்­பட்டு 7 வட்­டா­ரங்­க­ளுடன் (Wards) கல்­மு­னை­யா­னது ‘கல்­மு­னைப்­பட்­டினச் சபை­யாக’ பிர­க­ட­னப்­ப­டுத்­தப்­பட்­டது. இந்த செயற்­பாட்டின் போது கல்­மு­னைக்கு வடக்கே மிக அண்­மித்­ததாய் அமைந்த பாண்­டி­ருப்பு, சேனைக்­கு­டி­யி­ருப்பு, நற்­பிட்­டி­முனை போன்ற தமிழர் வாழ் கிரா­மங்கள் ‘கல்­முனை பட்­டினச் சபை’ யின் கீழ் கொண்டு வரப்­ப­ட­வில்லை. ‘கல்­முனைப் பட்­டி­ன­சபை’ யில் தமி­ழர்­களை சிறு­பான்­மை­யி­ன­ராக்கும் திட்­டத்தில் அடுத்த அங்­கமே இது. மேலும், கல்­முனை பட்­டி­ன­சபை’ க்குரிய வட்­டா­ரங்கள் Wards பிரிக்­கப்­பட்ட வேளை­க­ளிலும் கல்­முனை தமி­ழர்­க­ளுக்கு பார­பட்சம் இழைக்­கப்­பட்­டது. வட்­டா­ரங்கள் பிரிக்­கப்­பட்ட போது கல்­முனை 3ஆம் குறிச்­சியை மாரியார் வீதி எனப்­படும் வீதியாய் இரண்­டாகப் பிரித்து வடக்கே உள்­ள­வர்­களைக் கல்­முனை 2ஆம் குறிச்­சி­யுடன் சேர்த்து ஒரு வட்­டா­ரத்­திற்­குள்ளும் தெற்கே உள்­ள­வர்­களைக் கல்­முனைக் குடி­யுடன் சேர்த்து வேறொரு வட்­டா­ரத்­திற்­குள்ளும் அடக்­கி­னார்கள்.
இதனால் கல்­முனை 3ஆம் குறிச்சி தமி­ழர்கள் இரண்டு வெவ்­வேறு வட்­டா­ரங்­களில் பங்கு போடப்­பட்­டார்கள். கல்­முனை பட்­டின சபையில் தமிழ் உறுப்­பி­னர்­களின் எண்­ணிக்­கையைக் குறைக்கும் திட்­டமே இது. இதனால் கல்­முனைப் பட்­டின சபையில் 7 வட்­டா­ரங்­களில் இரண்டு வட்­டா­ரங்கள் தமிழ்ப் பெரும்­பான்­மை­யா­கவும் 5 வட்­டா­ரங்கள் முஸ்லிம் பெரும்­பான்­மை­யா­கவும் வரு­மாறு திட்­ட­மிட்டு வகுக்­கப்­பட்­டன.
முன்பு கல்­மு­னைக்கு ­தெற்கே தர­வைப்­பிள்­ளையார் கோவில் வீதிக்கும் தற்­போது செயிலான் வீதி என அழைக்­கப்­படும் வீதிக்கும் இடைப்­ப­ரப்பில் பிர­தான வீதியை அண்டி தர­வைப்­பிள்­ளையார் கோயி­லுக்­கான மடமும் அதற்­கு­ரிய வளவும் அத­னைச்­சுற்றி சுமார் 100 தமிழ்க் குடும்­பங்­களும் இருந்­தன. இப்­ப­கு­தியில் வாழ்ந்த தமி­ழர்­க­ளுக்கு கல்­முனை 3ஆம் குறிச்சி கிரா­மத்­த­லை­வரே கட­மைகள் செய்து வந்தார்.
முத­லா­வ­தாக நடந்த கல்­முனைப் பட்­டின சபைத் தேர்­தலின் போது கட்­ட­விழ்த்து விடப்­பட்ட காடைத்­த­னத்­தினால் தர­வைப்­பிள்­ளையார் கோயில் வீதிக்கும் செயிலான் வீதிக்கும் இடையில் வாழ்ந்த தமிழ்க் குடும்­பங்கள் பாதிக்­கப்­பட்டு, பயத்­தினால் இடம்­பெ­யர்ந்­தன. இவர்­களில் ஒரு பகு­தி­யினர் மன்­னா­ருக்கு சென்று குடி­யே­றினர். இவ்­வாறு இடம்­பெயர்ந்த தமி­ழர்­களின் காணிகள் முஸ்­லிம்­க­ளினால் அர­சியல் செல்­வாக்கு மற்றும் பொரு­ளா­தார வசதிப் பின்­ன­ணியில் அளு விலைக்குக் கொள்­வ­னவு செய்­யப்­பட்­டன. உண்­மையில் கோப்பை உடைத்தான் சந்தி என அழைக்­கப்­பட்­டதும் தற்­போது செயிலான் வீதி என அழைக்­கப்­ப­டு­வ­து­மான இடத்­தி­லி­ருந்து தான் கல்­முனைத் தமி­ழர்­களின் வாழ்­வி­டப்­பி­ர­தேசம் ஆரம்­பித்து வடக்கு நோக்கி விசா­லித்து இருந்­தது. ஆனால் கால­வ­ரையில் இப்­ப­கு­தியை முஸ்­லிம்கள் ஆக்­கி­ர­மித்து கொண்­ட­தா­லேயே தமி­ழர்­களின் வாழ்­வி­டப்­பி­ர­தேசம் தற்­போது தரவைப் பிள்­ளையார் கோயில் வீதி (தற்­போது கடற்­க­ரைப்­பள்ளி வீதி) வரை தள்­ளப்­பட்­டது.
கல்­முனைப் பட்­டின சபையின் முத­லா­வது நட­வ­டிக்கை தமிழ்க்­கு­றிச்­சி­யான கல்­முனை 2ஆம் குறிச்­சியில் அமைந்­தி­ருந்த கண்­ணகி அம்மன் ஆல­யத்­திற்கு அருகில் கடற்­க­ரை­யோரம் 2 ஏக்கர் நிலம் முஸ்லிம் மைய­வா­டிக்கு (சவக்­காலை) ஒதுக்­கப்­பட்­டது. முஸ்லிம் கிரா­ம­மான கல்­மு­னைக்­கு­டியில் கடற்­க­ரை­யோரம் நிலம் இருக்கும் போதுதான் இந்­ந­ட­வ­டிக்கை மேற்­கொள்­ளப்­பட்­டது. மட்­டு­மல்­லாமல், கல்­மு­னைக்­கு­டியில் முஸ்­லிம்­க­ளுக்­கென்­றி­ருந்த சந்­தையை 1950இல் மூடி­விட்டு முஸ்லிம் உறுப்­பி­னர்­களைப் பெரும்­பான்­மை­யாகக் கொண்ட கல்­முனைப் பட்­டின சபையின் அனு­ச­ர­ணை­யுடன் கல்­மு­னையில் அமைந்­தி­ருந்த சந்­தையில் ஊடு­ருவி அர­சியல் செல்­வாக்கும் பொரு­ளா­தார பலமும் தமி­ழர்­க­ளுக்கு எதி­ரான பார­பட்­ச­மான நட­வ­டிக்­கை­களைப் பய­மின்றி மேற்­கொள்­வ­தற்கு முஸ்­லிம்­க­ளுக்குத் துணை நின்­றன. இப்­ப­கு­தியைச் சேர்ந்த முஸ்லிம் அர­சி­யல்­வா­திகள் இதற்கு ஊக்­க­ம­ளித்­தார்கள்.
௧௯௬௭ஆம் ஆண்டு தமிழ்க் குறிச்சியான கல்முனை ௧ஆம் குறிச்சியில் கல்­முனை வாடி வீட்டை அண்­டிய கடற்­கரைப் பகு­தியின் அரச காணி­களில் இர­வோ­டி­ர­வாக சுமார் 300 முஸ்லிம் குடும்­பங்கள் அத்து மீறிக் குடி­யேற்­றப்­பட்டு குடி­சை­களும் அமைக்­கப்­பெற்று அப்­ப­கு­திக்கு காரி­யப்­பர்­புரம் என்றும் பெய­ரி­டப்­பட்­டது. தமி­ழர்கள் இதனை எதிர்த்­தார்கள். அதனால் ஏற்­பட்ட கல­வ­ரத்தின் போது கல்­மு­னையின் தெற்கு எல்­லை­யான கல்­முனை 3ஆம் குறிச்­சியை சேர்ந்த தமி­ழர்கள் தாக்­கப்­பட்டு பொருட்கள் நாச­மாக்­கப்­பட்டும் வீடுகள் தீக்­கி­ரை­யாக்­கப்­பட்டும் அவர்கள் மீது முஸ்லிம் அர­சி­யல்­வா­தி­களின் அனு­ச­ர­ணை­யோடு வன்­முறை கட்­ட­விழ்த்து விடப்­பட்­டதால் அம்­மக்கள் அக­தி­க­ளாகி அண்­மைய தமிழ் கிரா­மங்­களில் தஞ்­ச­ம­டைந்­தனர். கல­வரம் அடங்­கிய பின் தங்கள் வாழ்­வி­டங்­க­ளுக்கு திரும்­பிய தமி­ழர்கள் பலர் பயத்தின் கார­ண­மாக குறைந்த விலைக்கு முஸ்­லிம்­க­ளுக்குத் தங்கள் வீடு வள­வு­களை விற்று விட்டு வேறு இடங்­க­ளுக்கு செல்­ல­லா­யினர். இவ்­வாறு இடம்­பெ­யர்ந்த சிலர் மட்­டக்­க­ளப்பு மாவட்­டத்தில் வாழைச்­சே­னையை அண்­டிய கறு­வாக்­கேணி எனும் இடத்தில் குடி­யேறி வாழத் தொடங்­கினர். இக்­க­ல­வரம் நடந்த காலத்தில் அகில இலங்கை தமிழ் காங்­கிரஸ் கட்­சியும் அகில இலங்கைத் தமி­ழ­ர­சுக்­கட்­சியும் ஐ.தே.கவுடன் இணைந்து அமைச்சர் பத­வி­க­ளையும் பெற்­றுக்­கொண்டு அர­சாங்­கத்தில் ஆளும் கட்­சி­யுடன் பங்­கா­ள­ராக இருந்த போதிலும் பாதிக்­கப்­பட்ட கல்­முனை தமி­ழர்­க­ளுக்கு தகுந்த நிவா­ர­ணங்­களைப் பெற்­றுக்­கொ­டுக்க தவ­றி­யி­ருந்­தார்கள். பாரா­ளு­மன்ற நலன்கள் சார்ந்த தங்கள் கட்சி அர­சி­யலைக் கொண்டு செல்­வ­தற்­காக முஸ்லிம் அர­சி­யல்­வா­தி­களின் முகம் கோணாமல் பார்த்துக் கொள்­வ­துதான் இன்றுபோல் அன்றும் தமி­ழ­ர­சுக்­கட்­சிக்கு தேவை­யாக இருந்­தது. அவர்கள் செய்­தது எல்லாம் கொழும்பிலிருந்து கல்முனைக்கு வந்து பாதிக்­கப்­பட்ட தமி­ழர்­க­ளிடம் தமிழ்– முஸ்லிம் ஒற்­று­மையை ஏற்படுத்தி விட்டு சென்­றது மட்­டுமே. அம்­பாறை மாவட்ட தமி­ழர்கள் எதிர்­நோக்­கிய எந்த அடிப்­படைப் பிரச்­சி­னை­க­ளுக்கும் தமி­ழ­ர­சுக்­கட்சி தீர்வை பெற்­றுக்­கொ­டுத்­த­தாக சரித்­தி­ரமே இல்லை.
சுமார் 250 வரு­டங்­க­ளுக்கு முன்பே தமி­ழர்கள் கல்­மு­னையில் நூறு வீத­மாக இருந்­தது மட்­டு­மல்ல கல்­மு­னைக்­குடி, சாய்ந்­த­ம­ருது ஆகிய இடங்­க­ளிலும் முஸ்­லிம்­க­ளி­டையே பரந்து வாழ்ந்­தனர். 1960 இல் சாய்ந்­த­ம­ருது (கர­வாகு தெற்கு) கிராம சபைத் தேர்­த­லொன்றை அடுத்தும் பின்னர் 1967இல் ஏற்­பட்ட கல்­முனை கல­வ­ரங்­களை அடுத்தும் கல்­முனை குடி­யிலும் சாய்ந்­த­ம­ரு­திலும் வாழ்ந்த தமிழ்க் குடும்­பங்கள் அனைத்தும் இப்­ப­கு­தி­க­ளி­லி­ருந்து முற்­றாக இடம்­பெ­யர்ந்­தனர்.
(தொடரும்)
இப்­ப­கு­தியில் இன்றும் காணப்­படும் இந்து ஆல­யங்­களின் இடி­பா­டுகள் இதற்கு சான்­றாகும். இன்று பிர­பல கல்­லூ­ரி­யாக விளங்கும் பதி­யூதின் மஃமூத் மகளிர் கல்­லூரி அமைந்­துள்ள இடத்தில் முன்பு அர­சாங்க தமிழ் கலவன் பாட­சா­லை­யொன்று அமைந்­தி­ருந்­தது. அதற்கு அண்­மித்­த­தாக தற்­போ­தைய ஸாகிரா கல்­லூ­ரிக்கு செல்லும் வழியில் விஷ்ணு கோயில் ஒன்றும் அக்­கோ­யி­லுக்­கு­ரிய சாலையும் அமைந்­தி­ருந்­தன. இன்று இவை­யெல்லாம் முஸ்லிம் மய­மாகி விட்­டன.
உறவில் விரிசல் ஏற்­ப­டவும் முஸ்­லிம்­களைப் பெரும்­பான்­மை­யாகக் கொண்ட கல்­மு­னைப்­பட்­டின சபையின் ஒரு தலைப்­பட்­ச­மான உரு­வாக்­கமும் அப்­பட்­டின சபை மேற்­கொண்ட தமிழர் விரோத நட­வ­டிக்­கை­க­ளுமே கார­ணங்­க­ளாகும்.
இந்தப் பின்­ன­ணி­யி­லேதான் தரவைப் பிள்­ளையார் கோயில் வீதியைப் பிரிக்கும் எல்­லை­யாகக் கொண்டு கல்­முனைப் பட்­டின சபையை இரண்­டாகப் பிரித்து தென்­ப­கு­தியை முஸ்லிம் பெரும்­பான்மைப் பட்­டின சபை­யா­கவும் வட­ப­கு­தியைத் தமிழ்ப் பெரும்­பான்மைப் பட்­டின சபை­யா­கவும் உரு­வாக்­கு­மாறு கல்­முனைத் தமி­ழர்கள் 1960 களி­லி­ருந்தே கோரிக்கை விடத் தொடங்­கி­யி­ருந்­தனர்.
1967 இல் கல்­மு­னையில் நிகழ்ந்த கல­வ­ரத்தின் பின்னர் கல்­முனைத் தமி­ழர்­களின் சார்பில் காலஞ் சென்ற தோ. அந்­தோ­னிப்­பிள்ளை (அந்­தோ­னிப்­பிள்ளை மாஸ்ரர்) தலை­மை­யி­லான கல்­முனை முன்­னேற்றச் சங்கம் (14.04.1967 திக­தி­யிட்டு அப்­போ­தைய ஸ்தலஸ்­தா­பன அமைச்சர் தமி­ழ­ர­சுக்­கட்­சியின் சார்பில் ஐக்­கிய தேசியக் கட்­சி­யு­ட­னான கூட்­ட­ர­சாங்­கத்தில் அமைச்­ச­ராக இணைந்­தி­ருந்த அமரர் மு. திருச்­செல்வம் அவர்­க­ளிடம் மேற்­கூ­றப்­பட்­ட­வாறு கல்­முனைப் பட்­டின சபையை இரண்­டாகப் பிரித்துத் தமி­ழர்­களின் எதிர்­கால இருப்­புக்கு உத­வு­மாறு கடி­தத்தின் மூலம் கோரிக்கை விடுத்­தனர். அப்­போ­தைய அர­சியல் சூழ்­நி­லையில் ஒரு வர்த்­த­க­மானி அறி­வித்தல் மூலம் அமைச்சர் திருச்­செல்வம் அவர்கள் இதனைச் சாத்­தி­ய­மாக்­கி­யி­ருக்­கலாம். அன்று அவர் அவ்­வாறு தமி­ழர்­களின் நியா­ய­மான கோரிக்­கையை தற்­று­ணி­வுட ன் நிறை­வேற்­றி­யி­ருந்தார். கல்­முனைத் தமி­ழர்­க­ளுக்கு இன்று ஏற்­பட்­டுள்ள அவ­ல­முடன் துர்ப்­பாக்­கிய நிலையும் ஏற்­பட்­டி­ருக்­க­மாட்­டாது. வழமை போல் பாரா­ளு­மன்ற நலன்கள் சார்ந்த தங்கள் கட்சி அர­சி­யலைக் கொண்டு செல்­வ­தற்­கா­கவும் கல்­முனைத் தொகு­தி­யிலே வழ­மை­யாகத் தமி­ழ­ரசுக் கட்சி நிறுத்­து­கின்ற முஸ்லிம் வேட்­பா­ளரை வெல்லப் பண்­ணு­வ­தற்­கா­கவும் பாரா­ளு­மன்­றத்தில் தமி­ழ­ரசுக் கட்சி பாரா­ளு­மன்ற உறுப்­பி­னர்­களின் எண்­ணிக்­கையை அதி­க­ரித்துக் கொள்­வ­தற்­கா­கவும் முன்­னு­ரிமை அளிக்­கப்­பட்டு தமி­ழர்­களின் இந்­நி­யா­ய­மான கோரிக்கை தமி­ழ­ரசுக் கட்­சியைச் சேர்ந்த அமைச்­ச­ரி­னா­லேயே புறந்­தள்­ளப்­பட்­டது. அதி­கா­ரத்­தி­லி­ருந்த போது கூட கல்­முனைத் தமி­ழர்­களின் இந்­நி­யா­ய­மான கோரிக்கை மீது தமி­ழ­ரசுக் கட்சி அக்­க­றை­யற்­றி­ருந்­தமை கிழக்கு மாகாணத் தமி­ழர்கள் மீது குறிப்­பாக அம்­பாறை மாவட்டத் தமி­ழர்கள் மீது அக்­கட்­சிக்கு ஆத்­மாத்­த­மான நேசிப்பு இல்­லை­யென்­பதன் வெளிப்­பா­டே­யாகும். 1968 இல் கல்­முனைத் தொகு­தியில் நடை­பெற்ற இடைத் தேர்­தலில் அத்­தொ­கு­தியில் தமி­ழ­ரசுக் கட்சி நிறுத்­திய முஸ்லிம் வேட்­பாளர் மெளசூர் மெள­லா­னாவை ஆத­ரித்து அப்­போது தமி­ழ­ரசுக் கட்­சியும் இணைந்­தி­ருந்த யூ.என்.பி. அர­சாங்­கத்தின் பிர­தமர் டட்லி சேனா­நா­யக்க உட்­பட அர­சாங்­கத்தின் அமைச்சர் பட்­டா­ளமே வந்து தமி­ழ­ரசுக் கட்சி வேட்­பா­ளரை ஆத­ரித்துப் பிரச்­சாரம் செய்தும் கூட தமி­ழ­ரசுக் கட்சி வேட்­பா­ள­ரான மெளசூர் மெள­லா­னா­வினால் வெற்றி பெற முடி­ய­வில்லை.
இத்­தேர்­தலில் கல்­முனைத் தொகுதி இடைத்­தேர்­தலில் ஸ்ரீலங்கா சுதந்­திரக் கட்­சியைச் சேர்ந்த எம்.சி.அக­மது அவர்­களே வெற்­றி­யீட்­டினார். எந்தத் தேர்தல் வெற்­றியை எதிர்­பார்த்து கல்­முனைத் தமி­ழர்­களின் நியா­ய­மான கோரிக்­கையைத் தமி­ழ­ரசுக் கட்சி புறந்­தள்­ளி­யதோ அந்த வெற்றி கல்­முனைத் தொகு­தி­யிலே தமி­ழ­ரசுக் கட்­சிக்கு எட்­டாக்­க­னி­யா­கி­யது.
1970 க்குப் பின் கல்­முனை நகரை அண்­டி­யதாய் அமைந்­தி­ருந்த சிறிய நீர்ப்­பா­சனக் குளங்­களில் படுக்­கைகள் (Tank Beds) அர­சியல் செல்­வாக்கைப் பயன்­ப­டுத்தி முஸ்லிம் வர்த்­த­கர்­க­ளுக்குப் பகிர்ந்து கொடுக்­கப்­பட்டு அவை மண் நிரப்­பப்­பட்டுக் கடைத் தொகு­திகள் நிர்­மா­ணிக்­கப்­பட்­டன. நீர்ப்­பா­சனத் தேவைக்­கா­கவும் மழைக்­கா­லத்தில் வெள்­ளத்தைக் கட்­டுப்­ப­டுத்­தவும் பயன்­பட்ட இச் சிறிய நீர்­பா­சனக் குளங்கள் நீர்­பா­சனத் திணைக்­கள அதி­கா­ரி­களின் எதிர்ப்­பையும் மீறி முஸ்லிம் வர்த்­த­கர்­க­ளுக்குப் பகிர்ந்­த­ளிக்­கப்­பட்­டன. கல்­முனை நகரை முழு­மை­யாக முஸ்லிம் மயப்­ப­டுத்தும் நோக்­கமே இது. அர­சியல் செல்­வாக்கும் பொரு­ளா­தார பலமும் அற்­றி­ருந்த கல்­முனைத் தமி­ழர்­களால் இதனைத் தடுத்து நிறுத்த முடி­ய­வில்லை. இந்த விட­யத்தில் தமி­ழ­ர­சுக்­கட்சி வழமை போல் வாளா­வி­ருந்­தது.
1977 – 1989 காலப்­ப­கு­தியில் ஜனாப் ஏ.ஆர்.மன்சூர் கல்­முனைத் தொகு­தியின் பாரா­ளு­மன்ற உறுப்­பி­ன­ராக இருந்தார். இக்­கா­லத்தில் கல்­முனை 1ம் குறிச்­சியில் வாடி­வீடு கிற­வல்­குழி மற்றும் சவக்­கா­லையை அண்­டிய பகு­திகள் உள்­ள­டங்­கிய பிர­தே­சத்தில் முஸ்லிம் குடும்­பங்கள் குடி­யேற்­றப்­பட்டு இக்­கு­டி­யேற்­றப்­ப­கு­திக்கு இஸ்­லா­மாபாத் எனவும் பெய­ரி­டப்­பட்­டது. அதே போன்று கல்­முனை நகரில் கத்­தோ­லிக்க தேவா­ல­யத்­திற்குப் பின்னால் தேவா­ல­யத்­திற்குச் சொந்­த­மான பள்­ள­பூமி (இப்­பூ­மியில் முன்பு இல்லச் சிறு­வர்­க­ளுக்­கான உணவுத் தேவைக்­காக வேளாண்மை செய்கை பண்­ணப்­பட்டு வந்­தது.) சுவீ­க­ரிக்­கப்­பட்டு இ.போ.ச. அலு­வ­லகம் மற்றும் மடுவம் அரச அலு­வ­ல­கங்கள் அமைக்­கப்­பட்­ட­துடன் கல்­முனை – மணல்­சேனை வீதி­யையும் கல்­முனை- மட்­டக்­க­ளப்பு பிர­தான வீதி­யையும் இணைக்கும் வகையில் இப்­பள்­ளப்­பூ­மிக்­கூ­டாக பாதை­யொன்று நிர்­மா­ணிக்­கப்­பட்டு அதற்கு ஹிஜ்ரா வீதி எனப் பெய­ரி­டப்­பட்­டது. இவ்­வாறு நன்கு திட்­ட­மிட்டு அர­சியல் செல்­வாக்கைப் பயன்­ப­டுத்தி முஸ்லிம் மயப்­ப­டுத்­தப்­பட்ட கல்­மு­னைதான் இன்று முஸ்­லிம்­க­ளுக்குச் சொந்­த­மான வர்த்­தக நிலை­யங்­களை அதி­க­ளவில் கொண்டு விளங்­கு­கி­றது.
பிர­தேச சபைகள் அமு­லுக்கு வரு­முன்னர் முழுக்­கல்­முனைத் தேர்தல் தொகு­தியும் கர­வாகு தெற்கு கிராம சபை (சாய்ந்­த­ம­ருது) கல்­முனைப் பட்­டின சபை கர­வாகு வட­மேற்குக் கிராம சபை (சேனைக்­கு­டி­யி­ருப்பு) கர­வாகு வடக்குக் கிரா­ம­சபை (பெரி­ய­நீ­லா­வணை) ஆகிய உள்­ளூ­ராட்சி அல­கு­களை உள்­ள­டக்­கி­யி­ருந்­தது. 1987 ஆம் ஆண்டின் 15 ஆம் இலக்க பிர­தேச சபைகள் சட்­டத்தின் பிர­காரம் பட்­டின சபை­களும் கிராம சபை­களும் இல்­லா­தொ­ழிக்­கப்­பட்டு பதி­லாக பிர­தேச சபைகள் அறி­முகம் செய்­யப்­பட்ட போது முழுக்­கல்­முனைத் தொகு­தியும் அடங்­கிய நிலப்­ப­ரப்பு கர­வா­குப்­பற்றுப் பிர­தேச சபை (கல்­முனை) எனும் பெயரில் தனி­யா­ன­தொரு உள்­ளூ­ராட்சி அல­காக ஆக்­கப்­பட்­டது. இத்­த­னி­யான பிர­தேச சபை அமைக்­கப்­பட்ட பின்­னரும் கூட கர­வா­குப்­பற்று (கல்­முனை) பிர­தேச சபையை தரவைப் பிள்­ளையார் கோயில் வீதியை பிரிக்கும் எல்­லை­யாகக் கொண்டு இரண்­டாக பிரித்து இவ்­வெல்லைக் கோட்­டி­லி­ருந்து தெற்கே காரை­தீவுப் பிர­தேச எல்லை வரை கல்­மு­னைக்­குடி மற்றும் சாய்ந்­த­ம­ருது ஆகிய ஊர்­களை உள்­ள­டக்­கிய தென்­ப­கு­தியை கர­வாகு தெற்கு எனும் பெயரில் முஸ்லிம் பெரும்­பான்மைப் பிர­தேச சபை­யா­கவும் இவ்­வெல்­லைக்­கோட்­டி­லி­ருந்து வடக்கே மட்­டக்­க­ளப்பு மாவட்ட எல்லை வரை கல்­முனை, மணல்­சேனை, நற்­பிட்­டி­முனை, சேனைக்­கு­டி­யி­ருப்பு, கிட்­டங்கி, பாண்­டி­ருப்பு, மரு­த­முனை மற்றும் பெரிய நீலா­வணை ஆகிய ஊர்­களை உள்­ள­டக்­கிய வட­ப­கு­தியை கர­வாகுப் பற்று வடக்கு எனும் பெயரில் தமிழ் பெரும்­பான்மைப் பிர­தேச சபை­யா­கவும் உரு­வாக்கித் தரும்­படி கல்­முனை தமி­ழர்கள் பல பொது அமைப்­புக்­க­ளி­னூ­டாக அரசை வற்­பு­றுத்தி வந்­துள்­ளனர்.
1988 இலி­ருந்து அம்­பாறை மாவட்டத் தமிழர் மகா சங்கம் இது விட­ய­மாக முனைப்­புடன் செயற்­பட்­டது.
இதே­போன்­றுதான் பழைய நிர்­வாக அல­கான பிரி­வுக்­கா­ரி­யா­தி­காரி முறை (D.R.O’s Divisions) நீக்­கப்­பட்டு பதி­லாக உதவி அர­சாங்க அதிபர் பிரிவு (A.G.A.’s Divisions) நிர்­வாக அல­கு­க­ளாக அறி­முகம் செய்­யப்­பட்ட போது முழுக் கல்­முனைத் தேர்தல் தொகு­தியும் அடங்­கிய நிலப்­ப­ரப்பு கல்­முனை உதவி அர­சாங்க அதிபர் பிரிவு எனும் பெயரில் தனி­யா­ன­தொரு நிர்­வாக அல­காக ஆக்­கப்­பட்­டது. தற்­போது பிர­தேச செய­லகப் பிரிவு எனப் பெயர் மாற்றம் பெற்­றுள்­ளது. முழுக்­கல்­முனைத் தேர்தல் தொகு­தி­யையும் உள்­ள­டக்­கிய இத்­த­னி­யான நிர்­வாக அல­கி­னையும் கல்­முனைத் தர­வைப்­பிள்­ளையார் கோயில் வீதியைப் பிரிக்கும் எல்­லை­யாக கொண்டு இரண்­டாக பிரித்து தென்­ப­கு­தியை நூறு வீத முஸ்­லிம்­களைக் கொண்­ட­தா­கவும் வட­ப­கு­தியை தமி­ழர்­களை பெரும்­பான்­மை­யா­கவும் அத்­துடன் தமிழர் முஸ்லிம் சிங்­க­ளவர் ஆகிய மூவின மக்­களைக் கொண்­ட­தா­கவும் இரு வெவ்­வேறு தனித்­தனி நிரு­வாக அல­கு­களைக் கொண்­ட­தாக ஆக்கி தரும்­ப­டியும் சம­கா­லத்தில் கல்­முனைத் தமி­ழர்கள் கோரிக்கை விட்டு வந்­தனர். ஏனெனில் தனி­யான நிர்­வாக அல­கொன்று ஏற்­ப­டுத்­தப்­பட்­டால்தான் அத்­த­னி­யான நிர்­வாக அலகின் எல்­லை­களை அடிப்­ப­டை­யாக வைத்துத் தனி­யான உள்­ளூ­ராட்சி அல­கொன்­றி­னையும் கல்­முனை தமி­ழர்கள் தங்­க­ளுக்­கென்று பெற்­றுக்­கொள்ள முடியும். இந்த விட­யத்­திலும் அம்­பாறை மாவட்ட தமிழர் மகா சங்கம் 1988 இலி­ருந்தே முனைப்­போடு செயற்­பட்­டது. இதன் பல­னாகக் கல்­முனை தமிழ் பிரி­வுக்­கெனத் தனி­யான உதவி அர­சாங்க அதிபர் பிரிவு (உப) அலு­வ­ல­க­மொன்று ????????? திறக்­கப்­பட்டு அதன் பின்னர் 28.07.1993 அமைச்­ச­ரவைத் தீர்­மா­னத்­தின்­படி இப்­பி­ரிவு பிர­தேச செய­ல­க­மாகத் தர­மு­யர்த்­தப்­பட்டும் கூட இக்­கல்­முனைத் தமிழ் பிர­தேச செய­லகப் பிரி­வான கல்­முனை வடக்கு பிர­தேச செய­லகப் பிரிவு முஸ்லிம் அர­சி­யல்­வா­தி­களின் தலை­யீ­டுகள் கார­ண­மாக இது­வரை முழு­மை­யான பிர­தேச செய­ல­க­மாக அதி­கா­ர­ம­ளிக்­கப்­ப­டாமல் எல்­லைகள் வகுக்­கப்­பட்டு வர்த்­த­மா­னியில் பிர­சு­ரிக்­கப்­ப­டாமல் அதி­கா­ர­மற்­றதோர் உப பிர­தேச செய­லகப் பிரி­வாக பெய­ர­ள­வி­லேயே கல்­முனை தமி­ழர்­க­ளுக்கு கண்­து­டைப்பு நட­வ­டிக்­கை­யா­கவே இயங்கி வரு­கின்­றது. இத்­த­மிழர் பிரிவு தர­மு­யர்த்­தப்­படல் நிறை­வ­டைந்­தால்தான் கல்­முனைத் தமி­ழர்கள் தங்­க­ளுக்­கென்று தனி­யான தமிழ்ப்­பெ­ரும்­பான்மை உள்­ளூ­ராட்சி அல­கொன்­றினைப் பெற்றுக் கொள்ள முடியும். இந்த விட­யத்தைத் தானும் கல்­முனை தமி­ழர்­க­ளுக்கு நிறை­வேற்றிக் கொடுக்க முடி­யாமல் அறு­பது வருட காலத்­திற்கும் மேற்­பட்ட அர­சியல் பாரம்­ப­ரியம் உடைய தமி­ழ­ர­சுக்­கட்சி வெறு­மனே அறிக்­கைகள் மூலம் மட்டும் ஏட்­டுச்­சு­ரைக்காய் அர­சியல் செய்து கொண்­டி­ருக்­கின்­றது.
முழுக்­கல்­முனைத் தேர்தல் தொகு­தி­க­ளையும் உள்­ள­டக்­கி­ய­தாக 1987 இல் உரு­வாக்­கப்­பட்ட கர­வா­குப்­பற்று கல்­முனை பிர­தேச சபை­யா­னது பின்னர் கல்­முனை தமி­ழர்­களின் எதிர்ப்­புக்கு மத்­தியில் அமைச்சர் எம்.எச்.எம்.அஸ்ரப் காலத்தில் இன்­னொரு முஸ்லிம் அமைச்­ச­ரான அலவி மௌலானா அவர்கள் உள்­ளூ­ராட்சி மற்றும் மாகாண சபைகள் அமைச்­ச­ரா­க­வி­ருந்த அர­சியல் அதி­கா­ரத்­தையும் செல்­வாக்­கையும் பயன்­ப­டுத்தி 1988.12.11 திக­தி­யிட்ட 1057/16 இலக்­க­மு­டைய அதி விசேட வர்த்­த­மானி அறி­வித்தல் மூலம் 11.06.1999 இலி­ருந்து அமு­லுக்கு வரு­மாறு கல்­முனை நகர சபை??????????????????????????? இது பின்னர் மிக குறு­கிய காலத்தில் மீண்டும் 11.06.2001 திக­திய 1188/1ம் இலக்க வர்த்­த­மானி அறி­வித்தல் மூலம் 15.04.2002 தொடக்கம் கல்­முனை மாந­கர சபை­யாகத் தர­மு­யர்த்­தப்­பட்­டது. இத்­த­கைய எல்லாக் கட்­டங்­களின் போதும் கல்­முனைத் தமி­ழர்­களின் தனி­யான உள்­ளூ­ராட்சி அலகு கோரிக்­கையும் கல்­முனைத் தமிழ் பிரிவை (உப பிர­தேச செய­லக பிரிவு) தர­மு­யர்த்தும் கோரிக்­கையும் கிடப்­பிலே போடப்­பட்ட சம­கா­லத்தில் சாய்ந்­த­ம­ரு­துக்­கென தனி­யான பிர­தேச செய­ல­கப்­பி­ரிவு (நிர்­வாக அலகு) ஏற்­ப­டுத்­தப்­பட்­டது. இதனை அடிப்­ப­டை­யாக வைத்தே இப்­போது சாய்ந்­த­ம­ரு­துக்­கென தனி­யான உள்­ளூ­ராட்சி அல­கொன்­றினை ஏற்­ப­டுத்தும் முயற்­சியை முஸ்லிம் அர­சி­யல்­வா­திகள் முன்­னெ­டுத்­துள்­ளனர். இதற்­கான பிள்­ளையார் சுழி அமைச்சர் அதா­வுல்லா அவர்கள் கடந்த அர­சாங்­கத்தின் காலத்தில் உள்­ளூ­ராட்சி மற்றும் மாகாண சபைகள் அமைச்­ச­ராக இருந்த போது இடப்­பட்­டது. தற்­போ­தைய அர­சாங்­கத்தில் முஸ்லிம் அமைச்­ச­ரான பைசர் முஸ்­தபா அவர்கள் உள்­ளூ­ராட்சி மற்றும் மாகாண சபைகள் அமைச்­ச­ராக இருக்கும் சந்­தர்ப்­பத்தைப் பயன்­ப­டுத்தி சாய்ந்த மரு­துக்­கென தனி­யான உள்­ளூ­ராட்சி அல­கொன்­றினை ஏற்­ப­டுத்தும் முயற்­சி­யினை முஸ்லிம் அர­சி­யல்­வா­திகள் மீள ஆரம்­பித்­துள்­ளனர்.
தற்­போது அமு­லி­லுள்ள கல்­முனை மாந­கர சபை­யா­னது சாய்ந்­த­ம­ருது பிர­தேச செய­ல­கப்­பி­ரிவு கல்­முனை (முஸ்லிம்) பிர­தேச செய­லக பிரிவு மற்றும் இன்னும் தர­மு­யர்த்­தப்­ப­டாத கல்­முனை தமிழ் உப பிர­தேச செய­லக பிரிவு ஆகிய நிரு­வாக அல­கு­களை உள்­ள­டக்கி உள்­ளது. இத்­த­கைய சூழ்­நி­லையில் கல்­முனை தமிழ் (உப) பிர­தேச செய­ல­கப்­பி­ரிவு தர­மு­யர்த்­தப்­பட்டு அதன் அடிப்­ப­டையில் தனி­யான தமிழ்ப்­பெ­ரும்­பான்மை உள்­ளூ­ராட்சி அல­கொன்று (பிர­தேச சபை) ஏற்­ப­டுத்­தப்­ப­டாமல் சாய்ந்­த­ம­ரு­துக்­கென தனி­யான உள்­ளூ­ராட்சி அல­கொன்று ஏற்­ப­டுத்­தப்­ப­டு­மாயின் எதிர்­கா­லத்தில் கல்­முனை தமி­ழர்­க­ளுக்­கான தனி­யான உள்­ளூ­ராட்சி அலகு கோரிக்கை அடி­பட்டு போகக்­கூ­டிய ஆபத்து உண்டு. மட்­டு­மல்­லாமல் கல்­முனை தமிழ் (உப) பிரதேச செயலகப் பிரிவு எல்லைகள் வகுக்கப்பட்டு முழுமையான அதிகாரமுள்ள அதாவது ஏனைய பிரதேச செயலகங்களைப் போன்று அதிகாரமுள்ள தனியான தமிழ்ப்பெரும்பான்மை உள்ளூராட்சி அலகும் ஏற்படுத்தப்படாமல் கல்முனை தமிழர்களின் எதிர்ப்பை புறக்கணித்து உத்தேச கல்முனை நகர அபிவிருத்தித் திட்டமும் முன்னெடுக்கப்படுமாயின் கல்முனை தமிழர்களின் எதிர்கால இருப்பு கேள்விக்குறியாக்கப்படும். இந்த ஆபத்தைத்தடுத்து நிறுத்தி கல்முனைத்தமிழர்களின் நியாயமான கோரிக்கைகளான கல்முனை தமிழ் (உப) பிரிவைத் தரமுயர்த்துதல் மற்றும் கல்முனைத் தமிழர்களுக்கெனத் தனியான உள்ளூராட்சி அலகை ஏற்படுத்துதல் ஆகிய கோரிக்கைகளை நிறைவேற்றிக்கொடுக்க தனியே தமிழ் தேசியக் கூட்டமைப்பின் ஆளும் கட்சியாக விளங்கும் தமிழரசுக்கட்சியால் இயலாது என்பதை அண்மையில் கல்முனை மாநகர சபை உறுப்பினரும் கல்முனையின் எல்லைகள் பறிபோன பின்பும் தமிழ் நாட்டு அரசியல் பாணியில் எல்லைக்காவலன் என அழைக்கப்படுபவருமான அண்ணன் ஏகாம்பரம் ஏற்றுக்கொள்வாரென்று நம்புகின்றேன்.
தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பை பொறுத்தவரை ??????? மையப்படுத்தித் தமிழ் மக்களின் வாக்குகளை சேகரிக்கின்ற தந்திரோபாயங்களுடன் அரசியலை உப்பரிகையில் நின்று கொண்டு நோக்குகின்றார்களேயொழிய அடிமட்டத்தில் கிராம மட்டத்தில் களநிலைமைகளைப் புரிந்து கொண்டு அதற்கேற்றவாறு உகந்த அணுகு முறைகளையும் வியூகங்களையும் வகுத்துத் தமிழ் மக்களின் சமூக பொருளாதார அரசியல் இருப்பைத் தக்க வைத்துப் பேணி பாதுகாத்து வலுப்படுத்தும் சிந்தனையோ நிகழ்ச்சி நிரலோ அதற்கான பொறி முறையோ தமிழ் தேசியக் கூட்டமைப்பிடம் இல்லை. இந்த பின்னணியில் கல்முனைத் தமிழர்களின் கோரிக்கைகளையும் தேவைகளையும் தமிழ் தேசியக் கூட்டமைப்பு நிறைவேற்றித்தரும் என்ற நம்பிக்கையும் இல்லை.
இந்த சூழ்நிலையில் கல்முனை தமிழர்கள் செய்ய வேண்டியதென்ன?
கல்முனை தமிழ் சிவில் சமூகம் கட்சி அரசியலுக்கு அப்பால் அம்பாறை மாவட்டத்தில் அனைத்து கட்சிகளையும் சேர்ந்த முன்னாள் மற்றும் இந்நாள் தமிழ் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் பாராளுமன்ற பொதுத்தேர்தல்களின் போது அனைத்துக் கட்சிகளிலும் போட்டியிட்ட தமிழ் வேட்பாளர்கள் முன்னாள் மற்றும் இந்நாள் தமிழ் மாகாண சபை உறுப்பினர்கள் மாகாண சபை தேர்தல்களின் போது அனைத்து கட்சிகளிலும் போட்டியிட்ட தமிழ் வேட்பாளர்கள் அம்பாறை மாவட்டத்தின் சகல உள்ளூராட்சி சபைகளினதும் முன்னாள் மற்றும் இந்நாள் தமிழ் உறுப்பினர்கள் உள்ளூராட்சி மன்றத்தலைவர்கள் உட்பட அம்பாறை மாவட்ட தமிழர்களிடையே உள்ள அரசியல் சாராத கல்விமான்கள் துறைசார் நிபுணர்கள் ஊடகவியலாளர்கள் ஆர்வலர்கள் நலன்விரும்பிகள் ஆகியோர் உள்ளடங்கிய பொறிமுறை ஒன்றை ஏற்படுத்தி அரசாங்கத்துடன் செல்வாக்குமிக்கவர்களை அணுகி அவர்களினூடாக ஜனாதிபதி மற்றும் பிரதமர் மட்டத்திற்கு கல்முனை தமிழர்களின் இந்த நீண்ட காலக் கோரிக்கையின் நியாயத்தை எடுத்து செல்வதற்கான நடவடிக்கையினை தாமதமின்றி மேற்கொள்ள வேண்டும். அழுதும் பிள்ளை அவளே பெற வேண்டும்.